Monday, November 06, 2006








workshop#1
'oi tsepes'
epimelws tsalakwmena etsi pou na sxhmatizoun kampules ptuxwseis se synduasmo me xaraxeis'












'peiramatismos me trigwnismous'

posted by valentina @ 8:36 PM 0 comments


h prwth mou enasxolisi me ptuxwtes epifaneies htan tuxaia,kana duo xronia prin s'ena project katoikias.as vrisketai kai auth edw.

ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ ΜΗΤΡΕΣ
CONNECTED MOULDS
Ο σχεδιασμός αυτής της κατοικίας ξεκίνησε με μια παραδοχή: με τα μέσα που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία είναι εφικτό να κατασκευαστεί ο,τιδήποτε. Υποθέτουμε λοιπόν πως η συγκεκριμένη κατοικία λόγω του ότι δεν έχει πουθενά γωνίες και επίπεδες επιφάνειες είναι κατασκευασμένη από ένα ειδικό πολύ ανθεκτικό πλαστικό ενώ εσωτερικά είναι επίσης καλυμμένη με άλλο πλαστικό αδιάβροχο και μαλακό.
Συγκρίνοντάς το κτίριο με τη γύρω περιοχή μπορεί κανείς εύκολα ν’ αντιληφθεί ότι αντιτίθεται προς το γειτονικό (και όχι μόνο) αστικό περιβάλλον. Αυτό συμβαίνει συνειδητά · από την αρχή το οικόπεδο λήφθηκε υπ’ όψη μόνο ως προς την επιφάνειά του, πράγμα που σημαίνει την έλλειψη ενδοιασμών να κατασκευαστεί κάτι εντελώς αντιφατικό και ανορθόδοξο ίσως σε σχέση με το σύγχρονο αστικό περιβάλλον.
Όσον αφορά την αρχιτεκτονική ιδέα ο κάθε χώρος αποτελεί από μόνος του ένα αυτόνομο σχήμα. Αυτό το σχήμα, αυτή η μήτρα επεκτείνεται στον οριζόντιο άξονα ούτως ώστε να δημιουργήσει χώρο. Συνδέονται κατακόρυφα και τα κοινά τους στοιχεία συναρμολογούνται σε ένα ενώ η επικοινωνία τους γίνεται εφικτή με τον διπλασιασμό, σε κάποια σημεία, των τοιχωμάτων και τη μετατόπισή τους τόσο, ώστε να δημιουργηθεί ικανοποιητικός χώρος για κλιμακοστάσιο. Παράλληλα, το κρεβάτι στον τελευταίο χώρο θα μπορεί να κλείνει σε ορισμένες περιπτώσεις ούτως ώστε ν’ απομονώνεται, ενώ η ανάβαση στις μπανιέρες θα γίνεται σκαρφαλώνοντας με τη βοήθεια χερουλιών και η κατάβαση ολισθαίνοντας. Γενικά υπάρχουν και άλλα σημεία που το πέρασμα θα μπορούσε να γίνει και ολισθαίνοντας.
Η κατοικία αυτή περιλαμβάνει τρεις χώρους: έναν χώρο χωρίς σαφή λειτουργία( μπορεί να υποδεχθεί: ύπνο, καθιστικό, εργασία), μια κουζίνα και ένα μπάνιο. Με την χρήση του μαλακού υλικού στο εσωτερικό της κατοικίας και τις καμπύλες(πράγματα που μεταφράζονται σε άνεση) επιτυγχάνουμε την αξιοποίηση όλων των χώρων, ακόμη και αυτών που φαινομενικά έχουν περιορισμένες λειτουργίες (π .χ χώροι μετάβασης). Με λίγα λόγια σ’ αυτό το σπίτι μπορεί κανείς να κοιμηθεί ή να καθίσει άνετα και να δουλέψει οπουδήποτε. Αυτό λύνει εν μέρει και το πρόβλημα του προσωπικού χώρου, γιατί όπως μπορεί ν’ αντιληφθεί κανείς δεν υπάρχουν δωμάτια- όλοι οι χώροι είναι κοινοί.
Κάπου εδώ τίθεται και το θέμα των κατοίκων. Αυτό εσκεμμένα δεν ορίζεται παρά μόνο πολύ γενικά γιατί από τη φύση του είναι πολύ περιορισμένο. Το μόνο που μπορεί ν’ αναφερθεί είναι ότι στην κατοικία αυτή μπορεί να κατοικήσουν τέσσερα άτομα που μεταξύ τους να έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, να ταιριάζουν (ηλικιακά , στο χαρακτήρα)για να μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί και, το πιο βασικό, να μπορούν να συνεννοηθούν για θέματα παραβίασης του προσωπικού χώρου, καθώς σαφή πραγματικά όρια δεν υπάρχουν.(δεύτερη παραδοχή)
Όσον αφορά την εργασία, για τρίτη φορά παραδεχόμαστε ότι τα άτομα που θα κατοικήσουν το σπίτι πρόκειται να δουλεύουν αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή. Έτσι, στο σπίτι θα υπάρχουν μηχανήματα προβολής οθονών στα επίπεδα σημεία των τοίχων και ασύρματα μέσα χειρισμού καθώς επίσης και ένας κοινός επεξεργαστής. Εδώ υπάρχει το ενδεχόμενο της διατήρησης της ιδιωτικότητας, μόνο που αυτή δεν αφορά χώρο πραγματικό αλλά ψηφιακό. Θα μπορούσε δηλ. να υιοθετηθεί το σύστημα της κατοχής προσωπικών φορητών υπολογιστών η ένα σύστημα πρόσβασης με διαφορετικούς κωδικούς στον κοινό υπολογιστή.

posted by valentina @ 8:15 PM 0 comments